Emre A : Bu sabah Emreydim ?

Didem G : Kendimi tanımlamıyorum. Yirmi sekiz yaşındayım, özel bir şirkette diplomat zarf olarak çalışıyorum. Kimlik yok,  belli bir kimlik kod yok insanım yaşıyorum, basit kaygılarım ve küçük düşlerim var. 

  Recep Y :  Babanım ben senin.

Sırma G : Benim.

Rukayye S : Bu dünyada değişiklikler yapması gereken birisiyim.

Seda A : Şimdilik sadece ; Annem ile babamın kızı, kardeşimin ablası, bir sürü güzel insanın arkadaşı ve bazılarının da eski sevgilisiyim.

Mustafa G : Bilmem. Birileri beni almış kendi kurduğu tiyatro  sahnesinin ortasına figüran olarak koymuş gibi. İplerim onun elinde istediği gibi oynatıııp duruyor, müdahale etmek gibi, başka bir rol istemek gibi bir şans da yok. Bu şartlar altında, oyun bitene kadar, en azından daha iyisi gelene kadar, 'iyi oyuncuydu' dedirtecek izler bırakabilmek. Bunun peşinde birisiyim.

Nihan A :

Altuğ D : Her adımda başka birisi !

Mebrure İ : Bol erkek kardeşli, prenses sendromundan mustarip bir kurbağayım. Yetişkin olabilecek kadar yaşlı, olgun olamayacak kadar genç hissediyorum kendimi.  Kendi söküğünü dikemeyen bir terziyim aynı zamanda. Sıfırdan takım yaptığım yok pek. Eskileri genişletir, daraltırım. İşimi iyi yapmak ister, hep yetersiz hissederim. Birilerinin vazgeçilmezi olmak da isterim tabii. Ben kimim dersem eğer, sanırım hepsinin bir toplamıyım.

Murat Y : Kime ve neye ait hissediyorsam o benim. Esas soru şu bence; Sen kimsin ?

İlhami T :

Nurdan K : Zamanı mekana yaymaya çalışan bir arıyım.

Tunca B : Abi özgür olmayı seven bir insanım, ilerisini düşünmeden günü yaşayan biraz da hayaller kuran. Gerektiği zaman o cesareti gösterip hayallerin peşinden gidebilen, bazen ise çok istemesine rağmen o ilk adımı atamayan birisiyim. Elimde olsa çok farklı bir hayatı yaşamayı isterdim.